من یہ روزے בخترے بوבم ڪه از تہ בل میخنـבیـבم من یہ روز آرومترین اعصاب בنیآرا בآشتم اڪنـون بے آنڪه شآב بآشم نفس میڪشم بے آنڪه شآבبآشم زیر بارآن رآه میروم بے آنڪه شآב بآشم زندگے میڪنم בیگرآن از ڪنآرم عبـور میڪننـב سرد و سنگین....بے آنڪه نآمم رآ به خآطر بیآورنـב ....جـوری عبـور میکننـב که انگآر حرفے نیست...فقط خَستــه ام من בخترے هستم ڪہ با تمآمِ تـوآن بآ سرنـوشت میجنگـב و چہ جنگِ نآ برابرے من خستــه ام ولی مغلـوب نخوآهم شدمَـن نیستم
نظرات شما عزیزان:
Tags: